ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΒΕΡΟΙΩΤΕΣ

ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

ΣΤΗΝ ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

Καταγγέλλεται η μεθοδευμένη και  επίβουλη προώθηση από την Δημοτική Αρχή της σύμβασης επεξεργασίας των οικιακών σκουπιδιών στην Περιφέρεια και ζητιέται η συνυπογραφή σε αίτηση για συζήτηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο.

Σύμβαση που έχει συναφθεί μεταξύ του ΕΣΔΑ (Ενιαίος Σύνδεσμος Διαχείρισης Απορριμμάτων) και της κατασκευαστικής εταιρείας Ηλέκτωρ (Μπόμπολας).

Παρακάτω δίδεται το αντικείμενο της σύμβασης, υπολογίζεται με ακρίβεια το αβάσταχτο και αναιτιολόγητο κόστος που θα επιβαρύνει το κάθε νοικοκυριό. Ακόμη δίδονται απλές και αποδοτικές εναλλακτικές προτάσεις και  ζητείται η συμβολή του κάθε Βεροιώτη συμπολίτη με την υπογραφή κειμένου ώστε να κατατεθούν και θα παρουσιαστούν  στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης προς συζήτηση και λήψη απόφασης.

Το ιστορικό.

Η λύση της αναερόβιας επεξεργασίας των σκουπιδιών συζητιέται εδώ και δέκα χρόνια τουλάχιστον. Κανείς από αυτούς που πρωτόριξαν την ιδέα δεν είναι πλέον πολιτικά ενεργός.  Πρόκειται για την μεταφορά των σκουπιδιών σε ένα εργοστάσιο το οποίο αφού θα επεξεργάζεται με ελεγχόμενη σήψη τα οργανικά μέρη των σκουπιδιών (κυρίως υπολείμματα τροφών) θα τα καίει, παράγοντας και πουλώντας ηλεκτρική ενέργεια. Τα υπολείμματα της καύσης θα καταλήγουν σε γειτονικό Χώρο Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ). Σαν λύση δεν είναι ούτε η καλύτερη περιβαλλοντολογικά ούτε η φθηνότερη οικονομικά. Τουναντίον είναι και περιβαλλοντολογικά εχθρική και πανάκριβη. Εφαρμόζεται μόνον σε πυκνοκατοικημένες περιοχές που δεν έχουν χώρους για να κατασκευάσουν και να λειτουργήσουν Χώρους Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ). Θα μπορούσε να θεωρηθεί καλή λύση για την Αττική, και μόνον, στη χώρα μας. Κατά τα άλλα όλη η υπόλοιπη Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετηθεί από δέκα το πολύ ΧΥΤΑ. Για κακή μας τύχη η λύση της καύσης έχει αναπτυχθεί από μια εταιρεία που ανήκει στον ιδιοκτήτη του ΑΚΤΩΡΑ, του ΕΘΝΟΥΣ και του MEGA. Στον Μπόμπολα δηλαδή. Κακή τύχη ήταν και το γεγονός ότι κάποιοι σκέφθηκαν ότι οι καλές σχέσεις με κάποιον μεγιστάνα (έστω και βαλκανικού τύπου) θα τους αποφέρει κέρδη οπότε δεν άργησαν να μεθοδεύουν εδώ και χρόνια την εκχώρηση της επεξεργασίας των σκουπιδιών σ’ αυτόν. Με οικονομικούς όρους που αυτός υπαγόρευε.

Οι όροι της σύμβασης

Μετά από έναν διαγωνισμό που έγινε από τον Ενιαίο Σύνδεσμο διαχείρισης Απορριμμάτων (ΕΣΔΑ) στα τέλει του 2007 τα σκουπίδια της Ημαθίας αποφασίσθηκε να δοθούν στην εταιρεία ΗΛΕΚΤΩΡ με 87 €/τόνο μαζί με τους 16 τόνους της λυματολάσπης του βιολογικού καθαρισμού της πόλης έναντι 87 €/τον και αυτήν. Ακόμη μπήκε σαν όρος το ότι πρέπει να παραδίδουμε τα σκουπίδια στην αυλή των εγκαταστάσεών τους διαχωρισμένα. Φυσικά είχαμε παραιτηθεί από το δικαίωμα να μην παραδίδουμε όλα τα σκουπίδια. Τέλος μπήκε ο όρος πως  οφείλουμε 4,000,000 € στον παραχωρησιούχο αν μετανιώσουμε. Υπογράφτηκε δηλαδή μια καταστροφική λεόντεια σύμβαση που όπως αναλύεται σε συνημμένο φύλο θα επιβαρύνει κατά 222 €/έτος κάθε Ημαθιώτικο νοικοκυριό για τα υπόλοιπα 25 χρόνια! Το έργο καθυστέρησε να ξεκινήσει γιατί έγιναν νομικές παρεμβάσεις που εστίαζαν στην χωροθέτηση αλλά δεν ενημέρωναν για την οικονομική επιβάρυνση (το γνωστό ζήτημα της «θέσης 12»). Ηθελημένος ή αθέλητος αποπροσανατολισμός, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα. Σήμερα πλέον τα δικαστήρια τελείωσαν οι άνθρωποι που συγκροτούσαν το Διοικητικό συμβούλιο του ΕΣΔΑ έχουν εγκαταλείψει τις θέσεις τους ή και εντελώς την ενασχόλησή τους με τα κοινά και παρ’ όλα αυτά αποφάσισαν εν σπουδή και κρυφά πως το έργο πρέπει να συνεχιστεί και μάλιστα διαχειριζόμενο από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας.

Για ποιό λόγο;

Μα φυσικά για να αποφύγουν  τη συζήτηση στα Δημοτικά Συμβούλια των τριών, πλέον, Δήμων του Νομού. Πρεμούρα για να παρακάμψουν την Νομιμότητα δηλαδή.

Για ν΄ αποφύγουν τη δημόσια συζήτηση στην οποία θα γίνει γνωστό  το τελικό κόστος. Οι συγκρίσεις με το σημερινό κόστος θα ξεσήκωναν  επανάσταση και απέφεραν τον διασυρμό τους.

Ας κάνουμε τις συγκρίσεις

Η πρώτη είναι  ανάμεσα στα 222 €/τόνο του Μπόμπολα και το κόστος της μεταφοράς στον ΧΥΤΑ της Κοζάνης.  Αυτό αναλύεται σε 42€/τονο με τα μεταφορικά συμπεριλαμβανόμενα. Δηλαδή επιβάρυνση 68 €/νοικοκυριό ετήσια.

Συγκριτικό διάγραμμα κοστολογίων

Η δεύτερη σκέψη θα ήταν να δούμε αν μπορεί ακόμη και αυτό το κόστος να μειωθεί. Η απάντηση είναι πως μπορεί εύκολα για κάποια  τμήματα των σκουπιδιών που παράγουμε και δυσκολότερα για κάποια άλλα.

Έτσι ξεχωρίζοντας το χαρτί και μετατρέποντας το σε διαχειρίσιμο καύσιμο δηλαδή pellet, είναι δυνατό να εξοικονομηθεί  ποσό των 365.000 €/ετήσια από τον Δήμο ή 21 €/νοικοκυριό.

Αν πάλι μπορέσουμε με φροντίδα της διοίκησης να ενεργοποιήσουμε τους πολίτες να διαχωρίζουν και τα ζημώσιμα (δηλαδή υπολείμματα τροφών κλπ) και τα αποθέσουμε σε αεριζόμενους κάδους σε πέντε  ή έξι περιοχές γύρω από την πόλη, τότε το κόστος μειώνεται κατά άλλα 22 €/νοικοκυριό ετήσια.

Δηλαδή ενώ με τη λύση της σύμβασης που υπογράφηκε με την εταιρεία Ηλέκτωρ (συμφερόντων Μπόμπολα) θα πληρώνουμε 222 €/νοικοκυριό ακατέβατα, βελτιώνοντας τη σημερινή λύση μπορούμε να φθάσουμε μέχρι τα  68-21-22=25 €/νοικοκυριό. Να πληρώνουμε δηλαδή κοντά στο 1/9 αυτών που «φρόντισαν» οι «ηγέτες» μας.

Πως πυροδοτείται η διαφθορά

Προσπαθώντας να δούμε το ζήτημα από την οπτική του εργολάβου μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα που όχι μόνον δικαιολογούν την σπουδή και την συνωμοτικότητα της μεθόδευσης των αρχόντων, αλλά και προβλέπουν την μελλοντική συμπεριφορά τους.

Μόνον με την καύση των σκουπιδιών γίνεται απόσβεση της επένδυσης

Αρχίζοντας από τα οφέλη που περεχεί η σύμβαση στον εργολάβο, είναι αναμφισβήτητο ότι η επίδικη επένδυση θα αποσβεσθεί (δηλαδή θα δώσει πίσω τα χρήματα που διατέθηκαν μαζί με ένα λογικό κέρδος)  μόνον με το ρεύμα που θα παράγει από την καύση. Δηλαδή τα υπόλοιπα θα είναι καθαρό υπερκέρδος. Πόσα είναι αυτά; 430,000 €/μήνα. Δηλαδή τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ μηνιαίως θα φεύγουν από τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των Ημαθιωτών και θα πηγαίνουν χωρίς ενδιάμεση στάση στην τσέπη του μεγιστάνα.

Υπερκέρδη: Το θηριώδες κίνητρο

Οποιοσδήποτε είχε ένα τέτοιο συμβόλαιο στα χέρια του θα έκανε την απλή σκέψη: Αν μοιράσω τα υπερκέρδη έξι μηνών σε όσους πρόκειται να υπογράψουν κερδίζω την είσπραξη των υπόλοιπων 24,5 χρόνων δηλαδή 54.360.000 €! 54 εκατομμύρια ευρώ χωρίς δουλειά ή επενδύσεις ή κάποια επιτέλους άλλη σκασίλα, είναι πάρα, μα πάρα, πολλά που δικαιολογούν οποιοδήποτε κατασκευαστικό… οίστρο.

Μόνον ο  αγώνας των πολιτών μένει να αποσοβήσει τον κίνδυνο:

Οφείλουμε να αντιδράσουμε. Ν΄ αγωνιστούμε συλλογικά για προστατεύσουμε όχι μόνον τους οικογενειακούς μας προϋπολογισμούς αλλά και την ηθική ποιότητα των αρχόντων μας.

Με βάση τον Νόμο με τις  Υπογραφές μας μπορούμε να ζητήσουμε να συγκληθεί Δημοτικό συμβούλιο στο οποίο θα συζητηθεί η πρόταση της ακύρωσης του συμβολαίου όσο είναι καιρός. Αυτό γίνεται με την κατάθεση της πρότασης από εικοσιπέντε (25) πολίτες ή και περισσότερους.

Γι΄ αυτό ζητώ την συνυπογραφή σας σε κείμενο που ήδη έχει γραφτεί και μπορώ να το θέσω υπ’ όψιν σας.

Νίκος Β. Χατζηευστρατίου

Πολιτικός Μηχανικός

6947182707