Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Κανάλι '66 ( Συνέχεια: Τι είπα στο Δημοτικό Συμβούλιο την 07/07/10) )


Πριν πάω στο Δημοτικό Συμβούλιο να δώσω την άποψη που κατέθεσαν 25 συμπολίτες έγραψα ένα κείμενο το οποίο πρόβαρα μερικές φορές για να τεστάρω τον χρόνο και τον εαυτό μου. Είναι έκδηλο ότι δεν είμαι ρήτορας. Από αυτά άλλα είπα άλλα στρογγύλευσα. Υπάρχει και ένα video με την ομιλία μου, αλλά ποιος θα διέθετε 20λεπτά για να ακούσει ένα πενηνταεξάχρονο να μιλάει για λάσπες από λύματα. Το κείμενο είχε ο εξής:

 

Η συζήτηση που γίνεται σήμερα ξανάγινε αρκετές φορές ακόμη. Πολύ φιλικά εξηγήθηκαν και ξαναεξηγήθηκαν τα ίδια πράγματα σε δήμαρχο, αντιδημάρχους και στελέχη δημοτικής επιχείρησης. Πάντα κατάληγαν σ΄ ένα χλευαστικό χτύπημα στην πλάτη. Λογικό. Μια φιλική συζήτηση, όπως είπε και κάποιος διάσημος Αμερικάνος του μεσοπολέμου, δεν αποδίδει πολλά πράγματα αν δεν συνοδεύεται από ένα γεμάτο 45αρι.  Σήμερα η πρόθεση για φιλική κουβέντα παραμένει  υπάρχει όμως και το 45αρι. Γεμάτο με αρκετές βολίδες.

  1. Πρώτα από όλα την βολίδα μιας καταγγελίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η καταγγελία έγινε από μένα ουσιαστικά με όχημα το κόμμα των οικολόγων. Η αλήθεια είναι ότι είχα δοκιμάσει και μέσω άλλων κομμάτων και οργανώσεων.  Σημειώνεται ότι το Ε. Κοινοβούλιο διέταξε ήδη έρευνα για την χρηματοδότηση και λειτουργία του ΒΚ της Βέροιας.
  2. Συνεχίζουμε με μια ενημέρωση των Επιθεωρητών περιβάλλοντος και της ιδίας της ΥΠΕΚΑ προσωπικά
  3. Για να καταλήξουμε σε μια βολίδα άυλη αλλά πολύ πιο φονική. Για να υπογραφεί το κείμενο που καταθέσαμε έγιναν τουλάχιστον 70 συζητήσεις με διακεκριμένους πολίτες, στάλθηκαν τουλάχιστον 250 e-mail (και όχι spam), έγιναn δημοσιεύσεις στον τοπικό Τύπο και ξεκίνησε μια εκτεταμένη συζήτηση στο Facebook.  Δημιουργήθηκε δηλαδή συλλογική εικόνα. Η συλλογική εικόνα είναι ένα φάντασμα που ξέρετε να φοβούσαστε όλοι σας. Όσοι δεν το φοβήθηκαν είναι ήδη νεκροί

Περιγραφή του αντικειμένου και λύσεις

Εδώ και 18 χρόνια ένα τμήμα του βιολογικού καθαρισμού μένει αδρανές. Το τμήμα του χωνευτηρίου της λυματολάσπης. Αυτή αποτίθεται νωπή προσωρινά  στην αυλή των εγκαταστάσεων και μετά μια στις τόσες μεταφέρεται στην χωματερή του Αλιάκμονα. Σήμερα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο η χωματερή κλείνει. Αυτό σημαίνει πως ή θα πρέπει να γίνει επεξεργασία του υπολείμματος ή υγειονομική απόθεσή του. Αφήνοντας κατά μέρος την ανατριχιαστική εκδοχή του εργοστάσιου επεξεργασίας απορριμμάτων  βρίσκουμε πως ακόμη και η μεταφορά της λάσπης σε κάποιο ΧΥΤΑ θα ήταν μια ακριβή λύση. Γι’ αυτό πρέπει να λειτουργήσει το χωνευτήριο. Υπάρχει μια βασική αντίρρηση. Αυτή είναι το κόστος. Η χώνευση δεν είναι παρά μια διαδικασία σήψης που συντελείται με την βοήθεια μικροοργανισμών οι οποίοι ζουν σε θερμοκρασία 37ο C. Για να επιτευχθεί η θερμοκρασία αυτή απαιτείται καύσιμο. Αυτό  αποκτάται από την ίδια την διαδικασία της σήψης. Υπολογίσθηκε, και δεν είναι γνωστό από ποιους, ότι η ποσότητα των κατοίκων που θα παρήγαγε λυματολάσπη ικανή να παράξει  καύσιμο με αυτάρκεια είναι οι 70,000 κάτοικοι. Σήμερα οι κάτοικοι που εξυπηρετούνται από την μονάδα είναι 45,000. Έτσι κατά τους ισχυρισμούς κάποιων η λειτουργία του χωνευτηρίου θα απαιτούσε για θέρμανση καύση πρόσθετου πετρελαίου.  Φυσικά κανείς δεν μας ενημέρωσε πόσο τελικά θα κοστίσει αυτό το πρόσθετο καύσιμο. Θα είναι πιο ακριβό από τα πρόσθετα μεταφορικά στον ΧΥΤΑ; Εν πάση περιπτώσει απέναντι σ’ αυτήν την αιτίαση κατετέθησαν οι παρακάτω προτάσεις.

Διερεύνηση για αποδοτικότερη λειτουργία της διαδικασίας της σήψης. Τα δεκαεπτά χρόνια που μεσολάβησαν από την κατασκευή της πρόσθεσαν εμπειρία που ξεκινά από την βιοτεχνολογική ανάπτυξη αποδοτικότερων μικροργανισμών  μέχρι και λογισμικό εξομοίωσης διαδικασιών ζύμωσης. Φυσικά τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Αρκεί να ψάξεις στην αγορά εργασίας και θα βρεις έμπειρους ανθρώπους που θα βελτιστοποιήσουν την λειτουργία της μονάδος και θα εκπαιδεύσουν το προσωπικό σου.

Αν παρ’ όλα αυτά το παραγόμενο βιοαέριο είναι λίγο τότε μπορείτε άνετα επιδιώξετε συμφωνίες  με ΒΚ γειτονικών περιοχών. Πάρτε από κει λάσπη.

Κι αν κανείς δεν σας δώσει λάσπη χρησιμοποιείστε ζωικά απόβλητα. Στην περιοχή εκτρέφονται 15,000 βοοειδή. Κάθε βοοειδές παράγει κοπριά που μπορεί να προσφέρει έναν m³ βιοαερίου ημερησίως. 

Πριν μερικές μέρες για την ακρίβεια την 25 Ιουνίου 2010 (θυμάμαι την ημερομηνία γιατί τότε ο γιός μου ανεκηρύσετο ΔΕΑ και έλειπα γι’ αυτό στο Ηράκλειο) συνεκλήθη επιτροπή Τεχνικών θεμάτων όπου απέναντι στις παραπάνω προτάσεις υπήρξαν προσπάθειες ανασκευής. Πριν σχολιάσω την ουσία των προτάσεων θα αναφέρω ότι αυτές παρατέθηκαν από στελέχη (διορισμένα και αιρετά) της ΔΕΥΑΒ. Δηλαδή από άτομα των οποίων η ραθυμία δεν επέτρεψε να λειτουργήσει τα τελευταία 18 χρόνια το χωνευτήριο. Δηλαδή άτομα προκατειλημμένα και έτοιμα να κουβαλήσουν νερό από χίλιες βρύσες προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανεπάρκειά τους.  Από την άλλη πάλι εμείς(οι πολίτες που υπέγραψαν την πρόταση)  δεν μπορούμε αλλά και δεν πρέπει να κάνουμε καμιά μελέτη. Πληρώνοντας οποιονδήποτε μελετητή θα καθιστούσαμε τους εαυτούς μας ύποπτους. Ας είναι και έτσι.

Ειπώθηκε ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για μεγαλύτερη απόδοση της σηπτικής διαδικασίας. Λάθος.  Μπορούν να απευθυνθούν σε ανθρώπους που έχουν την εμπειρία λειτουργήσουν αποδοτικά το χωνευτήριο. Έχουμε ονόματα και προτιθέμεθα να τους τα δώσουμε.

Αναφέρθηκε ότι δεν γίνεται να μεταφερθεί υπόλειμμα από την Νάουσα γιατί εκεί γίνεται παρατεταμένος αερισμός και το υπόλειμμα δεν διαθέτει το οργανικό φορτίο που θα επέτρεπε την παραγωγή βιοαερίου. Εδώ απλά αναρωτιέμαι: Μόνον η Νάουσα βρίσκεται στην γειτονιά μας;

Τέλος σε ότι αφορά τον εμπλουτισμό του μείγματος με ζωικά απόβλητα προτάχθηκε η δικαιολογία ότι το μείγμα θα απαιτούσε ομογενοποίηση. Φυσικά κανείς δεν ίδρωσε να μας πει τι είναι και πόσο θα κοστίσει η διαδικασία αυτή.

Ενδιαφέρον είχαν και οι δύο συζητήσεις μου με την Κυρία Δήμαρχο. Και οι δυο κατέληξαν στο ότι βρέθηκε κάποιο Πρόγραμμα της ΕΕ που αφορούσε στη  διαχείριση της λυματολάσπης. LIFE ή κάτι τέτοιο. Φαντάζομαι ότι το πρόγραμμα αυτό θα παρείχε στήριξη (ψυχολογική, φυσιοθεραπευτική …φαρμακευτική) στα διορισμένα ή αιρετά στελέχη των Δημοτικών επιχειρήσεων προκειμένου να αντιμετωπίσουν την οκνηρία τους. Διότι κατά τα άλλα και έχουμε ήδη χρηματοδοτηθεί αδρά και δεν κάναμε τίποτα. Εν πάση περιπτώσει ακόμη και αν σκεφθεί η κυρία δήμαρχος να καταθέσει οποιαδήποτε πρόταση θα βρεί εμένα να πληροφορώ την ΕΕ για τα καθ΄ημας καμώματα της τελευταίας 15ετείας. Φυσικά δεν θα αρκεσθώ μόνον σ’ αυτήν την παρέμβαση. Μέχρι τον Αύγουστο θα εμφανισθούν οι ελεγκτές της Ένωσης. Σεις μάλλον δεν πρόκειται να κάνετε τίποτα και θα επιβληθεί πρόστιμο. Αυτόματα θα απευθυνθώ στην δικαιοσύνη ζητώντας αυτό να καταλογισθεί σ’ αυτούς που το προκάλεσαν με τις παραλείψεις τους.

Θα περίμενε κανείς να κάνω έκκληση στον κοινό σας νου και να σας ζητήσω να ακυρώσετε το Μπομπολοέργο ή αν δεν τα καταφέρετε να φροντίσετε να αποχωρήσουμε από τον ΕΣΔΑ.  Δεν το πράττω. Αντ’ αυτού θα σας σώσω ένα σενάριο. Το έργο κατασκευάζεται και οι πολίτες αποκτούν αυτόματα 40€ επιπλέον λογαριασμό ΔΕΗ το δίμηνο. Είναι το κόστος του Μπόμπολα. Οι πολίτες μαθαίνουν από κάποιον (πιθανώς εμένα) ότι μπορούν να πληρώσουν την ΔΕΗ στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων άνευ Μπομπολοφόρου. Ο μπόμπολας, που εκτιμά και το τελευταίο σεντ, στέλνει πέντε αλήτες και σας κάνουν μαύρους στο ξύλο. Θλιβερό, αλλά θα το διασκεδάσω.

Επεκτάσεις

Πιθανώς σε πολλούς να ξεπηδά το ερώτημα. Τόση φασαρία γι κάτι τόσο κοινότοπο; Ε όχι. Ο βαθύτερος σκοπός δεν ήταν οι οκτώ τόνοι λάσπης (τελικά από την διαδικασία φάνηκε ότι είναι 18). Αυτούς θέλετε δεν θέλετε πια θα τους διαχειρισθείτε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το θέμα είναι ότι   μέσα από πολλές μικρές προσπάθειες όπως αυτή μπορεί και πρέπει η Δημοτική αρχή να ανατρέψει το καταθλιπτικό κλίμα που επικρατεί στην Τοπική κοινωνία.  Αυτά τα μικρά πράγματα θα μπορούσαν να είναι η ανάθεση μελετών μέσω διαγωνισμών για να αναδειχθεί η χρησιμότητα της μόρφωσης και της αξιοκρατίας, Η προώθηση χωροταξικών σχεδίων και η θεσμοθέτηση επιχειρηματικών περιοχών για να αναδειχθεί η βούληση για νοικοκυριό και αειφορία, φυσικά η λειτουργία των αργουσών εγκαταστάσεων για να δοθεί το σήμα του σεβασμού στα χρήματα των δημοτών αλλά και να τονισθεί η απαξία  της ραθυμίας σε υπηρεσίες και επιχειρήσεις του Δήμου. Τέλος η χάραξη των νέων ορίων στην κοινωνική συμβίωση. Σκεφτείτε ότι δώσαμε χώρο στους γύφτους να σταματούν για πλάκα στους δρόμους, να οδηγούν χωρίς δίπλωμα να μη στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο να πουλάνε ναρκωτικά και να χτίζουν αυθαίρετα. Ακόμη επιτρέψαμε σε Πακιστανούς Αφγανούς Κινέζους και Μαύρους παράνομους μικροπωλητές να κατακλύσουν τους δρόμους και βέβαια δημοτικούς υπαλλήλους να μισθοδοτούνται χωρίς να αισθάνονται καν την ανάγκη να μάθουν να χειρίζονται Ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Εννοείται ότι πριν απ’ όλα αυτά θα ώφειλε το συμβούλιο αυτό θα αρχίσει να σέβεται απλούς νόμους και κανονισμούς λειτουργίας του ιδίου του σώματος που φτιάχτηκαν  για ενήλικες και όχι για παιδική χαρά.

Κλείνοντας θέλω να πω πως η σημερινή εμπειρία μαζί με όλα όσα προηγήθηκαν μου έδωσε το δίδαγμα ότι μ’ εσάς δεν μπορεί κανείς να κουβεντιάσει αν σας επιτρέψει να αισθάνεστε ισχυρότεροι από αυτόν. Απλά δεν παίρνετε από λόγια. Εύλογο. Και οι δύο σας είσθε συνταξιούχοι Δημοτικοί υπάλληλοι στους  τα κόμματα και η παρακμιακή διάθεση της κοινωνίας μας σας έδωσε το Δημαχιακό αξίωμα. (θα αναφερόμουν στην κ. Ουσουλτζόγλου και τον κ. Σκουμπόπουλο) Και επειδή θυμήθηκα τον Αμερικάνο που είπε το καλαμπούρι με την φιλική κουβέντα και το 45αρι σας το λέω: Κατ΄αρχήν δεν ήταν ο Jeffery από την Μασαχουσέτη Είχε ένα Μεσογειακότατο όνομα και ήξερε καλά από όπλα και καθαρές κουβέντες :ήταν ο Αλ Καπόνε.


Αυτά που δεν είπα ήταν, απ’ ότι θυμάμαι τα περί συνταξιούχων δημάρχων, το θεώρησα πολύ βαρύ, και κάποια από αυτά που θα έπρεπε να κάνει αλλά δεν κάνει η Δημοτική αρχή γενικώς. Α ναι και πως όταν κατέβηκα στην Κρήτη για την ορκομωσία του γίου μου "ως Εθνικόφρων καμάρωνα σαν κούρκος".
Το βασικό όμως είναι ότι έκανα σαφή αντιπαραβολή: 
  1. Αγοράζουμε το πρόσθετο καύσιμο για να ζεστάνουμε το υπόλημμα με 15 €/ημέρα
  2. Επεξεργαζόμαστε πρόσθετη λάσπη ή ζωικά απόβλητα 150 €/ημέρα (μέρος των μεταφορικών)
  3. Μεταφέρουμε το υπόλημμα σε ΧΥΤΑ 400 έως 640 €/ημέρα.
  4. Το δίνουμε στο Μπόμπολα 1000 έως  2200€/ημέρα 
Νόμιζα ότι θα ακλουθούσε μια διαδικασία ερωτήσεων ή έστω δικής μου δευτερολογίας. Ο τότε πρόεδρος, νομίζω ήταν κάποιος Τσαμπαρόπουλος, μου είπε ότι ο κανονισμός δεν επέτρεπε δευτερολογία πολίτη. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για μια τόσο «δημοκρατική» αντεπίθεση οπότε υποτάχθηκα στη μοίρα μου και κάθισα να τους ακούσω. (Συνεχίζεται)

Δεν υπάρχουν σχόλια: