Εδώ και τέσσερα χρόνια προσπαθώ να βρω μια άκρη με την περιφερειακή τάφρο 66. Πρόκειται για ένα τεχνητό αποδέκτη υδάτων που κατασκευάστηκε την περίοδο 1928-1935 και παίζει το ρόλο του συλλέκτη των νερών του Βερμίου και της λεκάνης της Αλμωπίας προκειμένου αυτά να οδηγηθούν στον Αλιάκμονα και να αποστραγγισθεί η λίμνη των Γιαννιτσών.
Η λίμνη αποστραγγίστηκε, η περιοχή αναπτύχθηκε και το ποτάμι έγινε κάποια στιγμή ένας ανοικτός σηπτικός βόθρος. Έγιναν προσπάθειες αλλά δεν τελεσφόρησαν. Έτσι από το 2007 άρχισα να ρωτώ, να μηνύω, να δημοσιεύω, να προτείνω. Δεν μπορώ να πω ότι η προσπάθεια, που φυσικά δεν ήταν μόνον δικιά μου, πήγε χαμένη. Σίγουρα μπορώ να πω πως ήταν πολύ η φασαρία για πενιχρά και, κύρια, εύθραυστα αποτελέσματα. Δεν πρόκειται ακριβώς για μια ακόμη ιστορία σκουπιδιών. Σχετίζεται όμως μ’ αυτά. Θα παρατεθούν δημοσιεύματα και αντεγκλήσεις που είχα με την ΔΕΥΑ Βέροιας, το κείμενο της μήνυσης, τέσσερα κείμενα που δημοσιεύθηκαν το ’08 στην Μακεδονική, μια παρέμβαση στην Νομαρχία που κατέληξε σε διοργάνωση μιας Ημερίδας τον Μάιο του '09 και μια παρέμβαση στο Δημοτικό συμβούλιο τον Αύγουστο του ’10.
Η λίμνη αποστραγγίστηκε, η περιοχή αναπτύχθηκε και το ποτάμι έγινε κάποια στιγμή ένας ανοικτός σηπτικός βόθρος. Έγιναν προσπάθειες αλλά δεν τελεσφόρησαν. Έτσι από το 2007 άρχισα να ρωτώ, να μηνύω, να δημοσιεύω, να προτείνω. Δεν μπορώ να πω ότι η προσπάθεια, που φυσικά δεν ήταν μόνον δικιά μου, πήγε χαμένη. Σίγουρα μπορώ να πω πως ήταν πολύ η φασαρία για πενιχρά και, κύρια, εύθραυστα αποτελέσματα. Δεν πρόκειται ακριβώς για μια ακόμη ιστορία σκουπιδιών. Σχετίζεται όμως μ’ αυτά. Θα παρατεθούν δημοσιεύματα και αντεγκλήσεις που είχα με την ΔΕΥΑ Βέροιας, το κείμενο της μήνυσης, τέσσερα κείμενα που δημοσιεύθηκαν το ’08 στην Μακεδονική, μια παρέμβαση στην Νομαρχία που κατέληξε σε διοργάνωση μιας Ημερίδας τον Μάιο του '09 και μια παρέμβαση στο Δημοτικό συμβούλιο τον Αύγουστο του ’10.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου