Κτήρια-σκουπίδια ή μια λογική προοπτική;

Του Νίκου Β. Χατζηευστρατίου

Πριν τρείς  βδομάδες συνεδρίασε για πρώτη φορά η επιτροπή διαβούλευσης του Δήμου Βεροίας. Πρόκειται για μια επιτροπή στην οποία γίνονται συζητήσεις πάνω στα προβλήματα του Δήμου, χωρίς όμως να  λαμβάνονται αποφάσεις .  Η επιτροπή μπορεί να γίνει χρήσιμη αν η θεματολογία είναι προκαθορισμένη, η διαδικασία πειθαρχημένη και αν ο αναγγελίες των συνεδριάσεων επιτρέπουν τους συνέδρους να προετοιμαστούν.
   Στην πρώτη τουλάχιστον συνεδρίαση δεν έγινε τίποτε απ’ όλα αυτά. Τα μέλη τις επιτροπής ειδοποιήθηκαν λιγότερο από 24 ώρες πριν, η θεματολογία ήταν το τεχνικό πρόγραμμα για το οποίο ενημερώθηκαν με ένα τετρασέλιδο που είχε τίτλους έργων και προϋπολογισμό, την δε έναρξη της συνεδρίασης έκαμε η κ. Δήμαρχος με μια πλαδαρή, σχετικά ασυνάρτητη, εικοσάλεπτη διάλεξη. Ακόμη, και η διαδικασία αφέθηκε να εκτραπεί σε εκτός ημερήσιας διάταξης θέματα. Κάπου εκεί, ο γράφων, μέλος και αυτός της επιτροπής, έφυγε. Όχι επειδή υποτίμησε τους συμπολίτες του αλλά επειδή είχε ένα σημαντικό ραντεβού κλεισμένο μέρες πριν. Στην υπόλοιπη συζήτηση  οι σύνεδροι επαίνεσαν την Δήμαρχο και της πρότειναν και άλλα έργα…

Υπήρχε πρόταση που δεν κατατέθηκε λόγω της αναγκαστικής αποχώρησης. Γι’ αυτό τώρα μέσω αυτής της δημοσίευσης τίθεται σε δημόσια διαβούλευση.

Οι συνθήκες

Δύο είναι στην παρούσα συγκυρία οι καθοριστικοί για το Τεχνικό πρόγραμμα παράγοντες. Η εγγενής αδυναμία του Δήμου και η Εθνική κρίση χρέους.

1.      

Η αναμφισβήτητη πλέον κρίση Δημόσιου κυρίως χρέους  οδηγεί την κοινωνία μας σε περίοδο περισυλλογής όμοια με αυτήν που ακολουθεί ένα γερό πάρτι. Στην περίπτωσή μας τον ρόλο του αλκοόλ έπαιξαν τα δανεικά. Υπό την έννοια αυτή  αυτό που οφείλουμε να πράξουμε είναι να αποφύγουμε το πρόσθετο  αλκοόλ, τα δανεικά δηλαδή, και να φροντίσουμε να συντηρήσουμε αυτά που μας έμειναν.

Η αδυναμία του Δήμου έγκειται στο ότι δεν μπορεί να  διαχειρισθεί ούτε έργα ούτε καν μελέτες. Παραδείγματα είναι ο δρόμος παλαιού Σελίου και το κολυμβητήριο. Στο πρώτο έδωσε όλα τα χρήματα προκαταβολή και έχει το 10% του έργου και τον εργολάβο άφαντο,  στο δε δεύτερο έχει κάμποσα χρόνια τώρα μια τρύπα δίπλα στο ΕΑΚ Μακροχωρίου.  Όσο για τις μελέτες εκεί πια κατάφερε να μην κάνει ούτε ένα διαγωνισμό  και φυσικά να βαπτίσει απλές μελέτες ερευνητικά έργα προκειμένου να τις αναθέσει σε φίλους, με θλιβερά τελικά αποτελέσματα.

2.       Από την άλλη πάλι η αναμφισβήτητη πλέον κρίση Δημόσιου Χρέους  οδηγεί την κοινωνία μας σε περίοδο περισυλλογής όμοια με αυτήν που ακολουθεί ένα τρελό πάρτι. Στην περίπτωσή μας τον ρόλο του αλκοόλ έπαιξαν τα δανεικά. Υπό την έννοια αυτή  αυτό που οφείλουμε να πράξουμε είναι να αποφύγουμε το πρόσθετο  αλκοόλ, τα δανεικά δηλαδή, και να φροντίσουμε να συντηρήσουμε αυτά που μας έμειναν. Αυτή άλλωστε είναι και η ώριμη συμπεριφορά το επόμενο πρωινό ενός γερού μεθυσιού: Μαζεύεις τα κομμάτια σου και πηγαίνεις στη δουλειά σου.

Η πρόταση

Προτείνεται να μην ξεκινήσει κανένα νέο έργο ούτε φυσικά να συναφθεί κανένα νέο Δάνειο . Αντίθετα να γίνει συντήρηση υπαρχόντων ακινήτων σε τρόπο ώστε αυτά που έχουμε όχι μόνον να μην ερειπωθούν από την εγκατάλειψη αλλά και να αποδώσουν γρήγορα προσόδους για τον Δήμο.

Στερέωση εξηλεσμένης πολυστερίνης και επίχρισμα.

Εξειδικεύοντας τα παραπάνω προτείνεται να συντηρηθούν και να αναβαθμισθούν  μόνον τα παλιά κοινοτικά και δημοτικά κτήρια και από αυτά μάλιστα μόνον εκείνα στα οποία θα μπορούσαν να μεταστεγασθούν υπηρεσίες της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση σήμερα στεγάζεται στο κτήριο της οδού Μητροπόλεως ,ένα κτήριο της δεκαετίας του ’60 χωρίς θερμομόνωση και με απηρχαιωμένο σύστημα θέρμανσης ,στο κτήριο της Στρατού (παλαιά Πολεοδομία) και στο κτήριο της Μούμογλου  (η δευτεροβάθμια εκπαίδευση) . Οι υπηρεσίες αυτές θα μπορούσαν να στεγασθούν στο κοινοτικό κατάστημα Πατρίδας, το παλιό Δημοτικό κατάστημα Αποστόλου Παύλου με μεταστέγαση των Δημοτικών Υπαλλήλων στο παλιό Κοινοτικό κατάστημα Διαβατού (1000 μέτρα δίπλα), το Κοιν. κατάστημα Αγίας Βαρβάρας και φυσικά ο Αντιπεριφερειάρχης και οι εγγύτεροί του συνεργάτες στο Δημ. Κατάστημα Βεργίνας με μεταστέγαση των εναπομεινάντων δημοτικών υπαλλήλων στα Παλατίστια. . Τα κτήρια που προαναφέρθηκαν θα αναβαθμισθούν ως προς το θερμικό τους κέλυφος, (θερμομόνωση τοίχων, αντικατάσταση παραθύρων ή  υαλοπινάκων) και το σύστημα θέρμανσής τους (επιδαπέδιο, καυστήρες οικολογικού υλικού, γεωθερμικές και ηλιακές εφαρμογές) και θα αναληφθεί από τον Δήμο  καθημερινή διαχείριση του μικροκλίματός τους.

Τα οφέλη

1.       Οι υπηρεσίες του Δήμου θα μάθουν να διαχειρίζονται έργα ξεκινώντας από τέτοια  χαμηλού προϋπολογισμού στα οποία ακόμη και αν τα θαλασσώσουν η ζημιά του κοινωνικού συνόλου θα είναι μικρή.

Ένα από τα ενοικιαζόμενα κτήρια (έτος κατασκευής ~1966)

2.       Η ακίνητη περιουσία του Δήμου θα συντηρηθεί, αναβαθμισθεί και αξιοποιηθεί. Σημειώνεται ότι η περιφέρεια σήμερα δίνει 300,000 € για ενοίκια και άγνωστο (και μάλλον τεράστιο)πόσο για καύσιμα κεντρικής θέρμανσης και ηλεκτρική ενέργεια ψύξης.  Είναι προφανές συμφέρον της να δίνει λιγότερα για ενοίκιο και ενέργεια. (Τέτοιου είδους συμφωνητικά όπου ο ιδιοκτήτης παρέχει και ενεργειακή κάλυψη στο ακίνητο είναι συνηθισμένα στην  Ευρώπη)

3.       Θα μετατραπούν μικρά δημόσια κτήρια σε πιλοτικά έργα ενεργειακής αναβάθμισης και καθημερινής ενεργειακής διαχείρισης με προφανείς ωφέλειες για τις τοπικές κοινωνίες.

Κοινοτικό κατάστημα πρώην Κοινότητος Αγίας Βαρβάρας (~250 m²)

5.       Και τέλος, η πόλη θα σταματήσει να δέχεται επιθέσεις από τύπους που κατεβάζουν στους δρόμους τα τρακτέρ τους, τα παιδιά τους, τα λεωφορεία τους ή ακόμη και τα μοσχάρια τους για να διαμαρτυρηθούν ή να διεκδικήσουν κάτι.

Αυτά δεν έγινε δυνατόν να κατατεθούν στην διαβούλευση του Δήμου οπότε κατατίθενται τώρα στην κρίση των Δημοτών.

ΥΓ. Αν κάποιος, κατά προτίμηση Δημόσιος λειτουργός, σας αρχίσει κάτι σαν «είναι το κόστος μετακίνησης δυσβάστακτο» ή «δεν θα μπορούν να εποπτευθούν οι Υπηρεσίες» κλπ, χαμηλώστε του την ένταση και βάλτε του υποτίτλους: «έτσι δεν θα μπορώ να κάνω κοπάνα»