Ο δεύτερος από τους αποδέκτες που έδειξε ενδιαφέρον ήταν ο Κώστας Καραπαναγιωτίδης. Νομάρχης τότε, σχεδόν συνομήλικός μου, αυτοδημιούργητος, με κοινό background. (Συνεννοούμαστε άνετα στα ποντιακά). Δεν μου έστειλε επιστολή και χρειάστηκε να πάω να τον βρω. Στην πρώτη επαφή μας, πρέπει να ήταν Μάρτιος του 09, τον ενημέρωσα για την μήνυση που είχα κάνει καθώς και για τις δυνατότητες για παρέμβαση. Μάλλον δεν είχε διαβάσει τα κείμενα της επιστολής. Παρ’ όλα αυτά στα μέσα Μαΐου δέχθηκα μια περίεργη πρόσκληση να συμμετάσχω σε σύσκεψη που θα είχε αντικείμενο την έναρξη της καμπάνιας της μεταποίησης ροδάκινου και την συνεπαγόμενη ρύπανση του ποταμού. Πήγα. Κάθισα στα καθίσματα των ακροατών και μάλιστα πίσω από τους δημοσιογράφους. Εδώ που τα λέμε τι δουλειά είχε η αλεπού στο παζάρι. Μπαίνοντας ο Νομάρχης με έψαξε με το βλέμμα του και μου ζήτησε να καθίσω στο τραπέζι της σύσκεψης. (Μεγαλεία!...) Εκεί όλως περιέργως άκουσα αυτά που είχα γράψει πριν 14 μήνες στην μηνυτήριά μου αναφορά. Οι εκπρόσωποι της περιφέρειας (Μηχανικοί απ’ ότι έμαθα στην πορεία) ανακοίνωσαν ότι για να δοθούν άδειες λειτουργίας για το ’09 θα έπρεπε οι κονσερβοποιοί
- Να προσκομίσουν συμβόλαιο με εξουσιοδοτημένες μεταφορικές επιχειρήσεις μεταφοράς υπολείμματος βιολογικής επεξεργασίας (λυμματολάσπης)
- Μετά το τέλος της καμπάνιας να καταθέσουν τις φορτωτικές και την θέση απόθεσής της.
Απλή και αποδοτική σκέψη. Παράγεις λυματολάσπη άρα επεξεργάζεσαι τα λύματά σου. Συν και ότι στο παιχνίδι πλέον μπαίνει και ένας παίχτης με ισχυρό οικονομικό κίνητρο: Ο μεταφορέας που θέλει δουλειά
Όσο και αν φαίνεται περίεργο το 2009 δεν ψόφησαν ψάρια στο κανάλι. Για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια! Όχι πως δεν έγιναν και λαθροχειρίες. Κάποιοι για να θολώσουν τα νερά στο τέλος της σαιζόν έστειλαν τις μεταφορικές λάσπης στην Περιφέρεια και όχι την Νομαρχία, κάποιοι άλλοι τις Κυριακές αμολούσαν τα λύματα ανεπεξέργαστα αλλά σε γενικές γραμμές υπήρξε πειθαρχεία και φυσικά αποδεκτή κατάσταση στον αποδέκτη. Σ΄ αυτό συνέτεινε και ότι ήδη από το 2008 η Εισαγγελία είχε παραγγείλει παραπάνω έρευνες από το τμήμα περιβάλλοντος της Νομαρχίας, το ότι είχε παραπάνω βροχές και ότι αρκετά από τα Κονσερβοποιεία της Πέλλας δεν λειτούργησαν.
Συνέχισα τις επαφές μου με τον Καραπαναγιωτίδη. Στις αρχές του 2010 με ρώτησε αν έχω κάτι να προτείνω. Του μίλησα για μεθόδους επεξεργασίας λυματολάσπης και μου ζήτησε να φροντίσω για μιά ημερίδα με αυτό το θέμα με ομιλητή τον Ηλία Σταμπολιάδη καθηγητή του Πολυτεχνείου Χανίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου