Όσο προσπαθούσα να μάθω τι συνέβαινε με την ρύπανση του καναλιού διερευνoύσα τα πεπραγμένα των Εγκαταστάσεων του Βιολογικού Καθαρισμού της Βέροιας.
Οι εγκαταστάσεις είναι αρμοδιότητα της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Βέροιας (ΔΕΥΑΒ). Γνωστά σκληρά καρύδια που όταν δεν θέλουν να σε απαντήσουν σου κάνουν μήνυση. Σαν Νομικό πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου δεν είναι άλλωστε υποχρεωμένοι για κάτι τέτοιο. Αναγκαστικά απευθύνθηκα στην Δήμαρχο της πόλης μου. Το αίτημα πρωτοδιατυπώθηκε τον Μάρτιο του 07 σε αίτηση που έδωσα στα χέρια της Δημάρχου. Ξέχασε να απαντήσει και ξανάκανα αίτηση την Δευτέρα, 18 Ιουνίου 2007. Διατυπώθηκε ως εξής: Με την παρούσα μου επισυνάπτω ερωτηματολόγιο προς τον Δήμο Βεροίας που αφορά στην διαχείριση της λυματολάσπης της πόλης. Στο θέμα αυτό δικαιούμαι ενημέρωσης με βάση του άρθρο 10 του συντάγματος και του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (Ν. 2690/1999).Δεδομένου ότι δεν είναι γνωστό ποια αντιδημαρχία επιμελείται του θέματος της ύδρευσης και ότι η ΔΕΥΑΒ ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου δεν υποχρεούται να με απαντήσει (έχω μηνυθεί παλαιότερα επειδή τόλμησα να τους θέσω ερώτημα) απευθύνομαι σε σας χωρίς να ζητώ κατ’ ανάγκην να με απαντήσετε αυτοπροσώπως.
Ερωτηματολόγιο προς τον Δήμο Βεροίας σε σχέση με την διαχείριση της λάσπης του Βιολογικού καθαρισμού της πόλης
1. Πόση λάσπη παράγεται ημερησίως από τον βιολογικό καθαρισμό της πόλης. Είναι άραγε όπως πληροφορήθηκα 3300 kg αποξηραμένου υλικού ή αλλιώς 15000 Kg υλικού σε μορφή πηλού με περιεκτικότητα 80% σε νερό;
2. Υπάρχει μονάδα αναερόβιας επεξεργασίας της λάσπης η οποία δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ; Αν ναι γιατί; Πόσο κόστισε; Πιο το κόστος αυτής της αχρησιμοποίητης επένδυσης; Πόσο επιβάρυνε τον λογαριασμό του μέσου νοικοκυριού αυτή η επένδυση που δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ.
3. Αν πράγματι η μονάδα αυτή δεν λειτουργεί εξ αιτίας του περιορισμένου της πρώτης ύλης (δηλαδή σχεδιάσθηκε για πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό), ερευνήθηκε ποτέ η σύμπραξη με γειτονικούς δήμους για μια από κοινού επεξεργασία που θα μείωνε το κόστος και θα πολλαπλασίαζε την ωφέλεια;
4. Διερευνήθηκε ποτέ αν η μονάδα μπορεί να επεξεργασθεί απόβλητα στάβλων (για την περιοχή του διευρυμένου Δήμου υπολογίζονται γύρω στα 180.000 kg ημερησίως ) μαζί με την λάσπη του βιολογικού καθαρισμού σε τρόπο ώστε να παίζει ρόλο και στην πρωτοβάθμια παραγωγή (κτηνοτροφία);
5. Πού πάει τώρα η λάσπη; Αν πηγαίνει στην χωματερή είναι το ίδιο, λιγότερο ή περισσότερο βλαβερή από ίδια μάζα αποτιθέμενων σκουπιδιών;
Μετά από μερικές (θυμάμαι ήταν μια ζεστή μέρα. Τόσο ζεστή που οι Δημοτικές Υπηρεσίες είχαν κλείσει νωρίτερα) με κάλεσαν στα Γραφεία της ΔΕΥΑΒ. Εκεί βρέθηκα με τον τότε πρόεδρο, Διευθυντή και προϊστάμενο του Βιολογικού καθαρισμού. Μεγαλεία… Η απάντηση των ανθρώπων αυτών ήταν απλή αλλά και εξοργιστική. Μού είπαν δηλαδή ότι η ΔΕΥΑΒ έχει αδειοδοτηθεί από τον Δήμο Βεροίας προκειμένου να αποθηκεύει προσωρινά το παραγόμενο υπόλειμμα στην αυλή του ΒΙΚΑ της και όταν συγκεντρώνεται πολύ να το στέλνουν στη χωματερή του Δήμου Βεροίας. Μου έδωσαν μάλιστα και τα αντίστοιχα έγγραφα. Στην ερώτηση γιατί δεν λειτουργούν την μονάδα, η απάντηση ήταν πως η μικρή παραγωγή λυματολάσπης καθιστά την επεξεργασία του υπολείμματος εξαιρετικά δαπανηρή. Στην εύλογη ερώτηση που δημιουργήθηκε, γιατί τότε κατασκευάσθηκε η εγκατάσταση αναερόβιας επεξεργασίας υπολείμματος η απάντηση ήταν και πάλι πρόχειρη: Διότι έτσι ήθελε τότε η ΕΟΚ.
Δεν τους ενόχλησα για έναν ολόκληρο χρόνο. Είχα να ασχοληθώ με το κύριο πρόβλημα δηλαδή την τάφρο του ’66. Με ενόχλησαν όμως αυτοί. Το καλοκάιρι του ’08 είδα σε τοπικές εφημερίδες ένα άρθρο (δεν ξέρω αν ήταν πληρωμένο) στο οποίο τα στελέχη της ΔΕΥΑΒ κόμπαζαν για το πόσο υποδειγματικά λειτουργούσε ο Βιολογικός καθαρισμός της πόλης. Τότε δημοσιεύθηκε το παρακάτω κείμενό μου.
Υποδειγματικά καλυμμένοι
(Μια παρατήρηση για την λειτουργία του Βιολογικού καθαρισμού της πόλης)Στο φύλλο της Μακεδονικής της 28 Αυγ 08 στην πρώτη κα έβδομη σελίδα υπήρξε άρθρο με τίτλο «Υποδειγματική Λειτουργία του Βιολογικού Καθαρισμού της ΔΕΥΑΒ». Είναι όντως έτσι τα πράγματα; Πριν ένα χρόνο και κάτι ασχολήθηκα με το θέμα και βεβαιώθηκα ότι η λειτουργία απέχει ακόμη και από το να θεωρείται άρτια.Συγκεκριμένα: Ένας βιολογικός καθαρισμός συνίσταται στην απομάκρυνση των ρύπων από τα λύματα και ε συνεχεία την αποικοδόμησή τους με διάφορες διαδικασίες. Αυτές οι διαδικασίες είναι γνωστές σε όλους ως επεξεργασία της λυματολάσπης. Όλοι γνωρίζουμε τους καυγάδες για την λυματολάσπη των δύο μεγάλων αστικών συγκροτημάτων της χώρας. Τι άραγε γίνεται στην Βέροια;Στον Βιολογικό της Βέροιας υπάρχει εγκατάσταση επεξεργασίας λυματολάσπης . Είναι οι δύο πύργοι που ξεχωρίζουν στην φωτογραφία που συχνά κραδαίνει η διοίκηση της; ΔΕΥΑΒ. Αυτή η εγκατάσταση χρηματοδοτήθηκε κατά 90% από την ΕΕ και κόστισε 100,000,000 δρχ το 1991. Αυτή η εγκατάσταση δεν δούλεψε ποτέ. Ρωτώντας με αίτηση, στις αρχές του περσινού καλοκαιριού, μου απήντησαν ( σε ειδικό ραντεβού παρακαλώ) ότι αυτοί (στελέχη και διοίκηση ) ήταν «καλυμμένοι». Ο κανόνας ο οποίος ορίζει πως όταν οι δημόσιοι λειτουργοί είναι «καλυμμένοι» οι πολίτες είναι «ασχημόνως ακάλυπτοι» επιβεβαιώθηκε όταν έμαθα το πώς: Η ΔΕΥΑΒ είχε πάρει άδεια από τον Δήμο Βεροίας να διαθέτει ανεπεξέργαστη λυματολάσπη την χωματερή του Δήμου Βεροίας. Δηλαδή ο Δήμος αδειοδότησε τον Δήμο να μην κάνει σωστά την δουλειά του.Βέβαια αλλού τα πράγματα είναι χειρότερα. Δεν παράγεται λυματολάσπη διότι οι Βιολογικοί απλά δεν δουλεύουν σχεδόν ποτέ.Πιστεύω να έπεισα ότι η λειτουργία του καθαρισμού δεν είναι πια και τόσο υποδειγματική.
Απάντησαν. Λίγο χλευαστικά, λίγο εξυπνακίστικα αλλά απάντησαν. Παρατίθενται αποσπάσματα του κειμένου και το κείμενο ένθετο
Φυσικά και ανταπάντησα
Η απάντηση
Ας πάρουμε τα πράγματα ένα ένα . Κατ’ αρχήν υπήρξε παραδοχή ότι ένα τμήμα της μονάδας του Βιολογικού καθαρισμού δεν δούλεψε ποτέ. (έτος κατασκευής ~1992). Το τμήμα αυτό είναι η αναερόβια επεξεργασία της λυματολάσπης, δηλαδή τα δύο σιλό (ή οι «πύργοι» αν θέλετε)που αποτελούν για δεκάξι χρόνια δύο εξογκώματα που απλά και μόνον διακοσμούν το αγροτικό τοπίο.
Συνεχίζοντας αναφέρουν ότι η εγκατάσταση σχεδιάσθηκε ώστε να μπορεί να αποδώσει και χωρίς την αναερόβια επεξεργασία (χώνευση). Εύλογο ερώτημα: Γιατί κατασκευάσθηκε; Γιατί χρειάσθηκε να πεταχτούν, κυριολεκτικά, εκατό εκατομμύρια δραχμές του ’91.
Τέλος δέχθηκα τις ευχαριστίες της διοίκησης της εταιρίας, που της έδωσα, λέει, την ευκαιρία να μας δείξει πόσο καλά κάνει την δουλειά της. Παρακαλώ, αλλά η ντουντούκα που βγάλανε στους δρόμους προχθές άλλα έλεγε. Έλεγε απλά ότι δεν κατάφεραν να τροφοδοτήσουν με καθαρό νερό μια πόλη κτισμένη μέσα στο καθαρό νερό.Μια πρόταση
Οι απαντήσεις τους μου δίνουν το δικαίωμα να κάνω και μια μικρή πρόταση. Παραβλέποντας τον θλιβερό ισχυρισμό «μεταφέρεται (η λυματολάσπη) στον χώρο υγειονομικής ταφής» (δεν υπάρχει τέτοιος χώρος, για χωματερή πρόκειται,\με δυο πυρκαγιές μέσα σε δύο χρόνια μάλιστα ), καταθέτω πρόταση για μια ορθολογικότερη διάθεση. Η κεντρική ιδέα φέρεται στην Βιβλιογραφία ως διασπορά. Η λυματολάσπη διατίθεται, σε αγροτικές περιοχές σαν την δική μας, σαν βελτιωτικό γης σε χωράφια μη βρωσίμων καλλιεργειών (βαμβάκι για παράδειγμα), αρκεί να έχει συγκεντρώσεις μετάλλων κάτω από όρια που έδωσε η ΕΕ (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι Α ΟΡΙΑΚΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΒΑΡΕΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ: 80568/4225/91/(ΦΕΚ 641/Β/7-08-1991))http://www.elinyae.gr/el/lib_file_upload/641b_91.1149837816400.pdf. Έτσι και οικονομία σε λίπασμα γίνεται και ο υπόγειος υδάτινος ορίζοντας δεν ρυπαίνεται. Φυσικά η προσπάθεια αυτή απαιτεί φροντίδα εκ μέρους όσων ασκούν διοίκηση. Κάτι που πιστεύω ότι είναι εύκολο σ’ έναν υποδειγματικά λειτουργούντα φορέα…
Ένα χρόνο αργότερα και μετά από νέα δική μου όχληση ήρθε η και απάντηση από την ίδια την Δήμαρχο. Και εδώ επαναλαμβάνεται το ίδιο το επιχείρημα. Λιγότερη λάσπη = ακριβή επεξεργασία. Στο τέλος βέβαια γίνεται και η παραίνεση να αφήσουμε το θέμα στους ειδικούς.
Τότε άρχισε μια πολιτική δράση η οποία τελείωσε τον Αύγουστο του 10. Στην άλλη ανάρτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου